Andrzej Dąbrowski kojarzy się większości z nas z piosenkami „Zielono mi” czy „Do zakochania jeden krok”. Jednak artystyczna droga zawiodła go do śpiewania zupełnie inną trasą, niż można byłoby przypuszczać. O tym (i nie tylko) opowiada książka „Andrzej Dąbrowski. Do zwariowania jeden krok” napisana przez Agnieszkę Matynię-Dąbrowską.
Co robi tak zwana „prawdziwa dama” gdy jej mąż umiera podczas przyjęcia – i to w dodatku w łóżku kogoś zupełnie innego niż (ewentualnie) powinien? Jeśli rzecz dzieje się w wiktoriańskiej Anglii, w środowisku elit i stosowanych powszechnie konwenansów, zapewne udaje, że nic się nie wydarzyło, przeżywa obowiązkową żałobę i powoli wraca do życia towarzyskiego. Ale, jak się okazuje w powieści Dianne Freeman, dużo ciekawiej jest, gdy postępuje zupełnie inaczej… […]
Ostatnio mój czas bardzo skutecznie wypełniają praca i studia, więc przyznam, że w tym roku nawet nie przeszedł mi przez myśl pomysł stworzenia prezentownika (tu znajdziecie może niekoniecznie świeży, ale aktualny prezentownik kulturalny – część pierwszą i drugą). Co więcej, przez brak czasu totalnie utknęłam z ogarnianiem podarunków dla bliskich. Ale mam pomysły na prezenty książkowe i postanowiłam się nimi z Wami podzielić.
O tym, że „piosenka musi posiadać tekst” wiemy wszyscy doskonale. Nawet jeśli nie jest to wynik naszych własnych ustaleń, to z pewnością w sposób ostateczny i niepodważalny uświadomiła nam to w swojej piosence Katarzyna Nosowska. Często jako teksty piosenek sporą karierę robią wiersze klasyków polskiej poezji takich jak Gałczyński, Tuwim, Brzechwa czy Mickiewicz. I o tym będzie ten tekst (nie piosenka, też bardzo żałuję, ale nie umiem w muzykę).
Starsi Panowie w końcu są w komplecie. Mam tu na myśli biografię drugiego Starszego Pana wydaną przez Wydawnictwo Iskry po dość długim odstępie czasu od ukazania się biografii Starszego Pana A. I choć to Jeremi Przybora bardziej skory był do snucia biograficznych opowieści, to Jerzy Wasowski jako pierwszy doczekał się biografii autorstwa Dariusza Michalskiego. Teraz ma ją także Przybora. A właściwie mamy ją my.