Listopadowa Czytelnia jest wyjątkowa – składają się na nią wywiady z artystami. Dla mnie wywiad to najlepsza (i najciekawsza) forma poznania człowieka i tego, czym się zajmuje. Tym razem mamy okazję spotkać się z pięcioma mężczyznami, którzy poprzez muzykę, fotografię, film i teatr znaleźli swoje życiowe drogi. I mają o nich sporo do (o)powiedzenia.
Należy też do najbardziej aktywnych polskich muzyków: ma swój Quintet i Pink Freud, udziela się w różnych projektach, a niedawno ukazał się jego najnowszy krążek „Chaos pełen idei”, który okiełznać próbują czołowi polscy wokaliści. W wywiadzie udzielonym magazynowi K-Mag Wojtek Mazolewski opowiada o tym, jak kształtowała go kontrkultura, jak ważna w jego twórczości jest wolność i za co kocha Gdańsk. Zdradza także swój patent na niezależność w świecie, którym rządzą wielkie koncerny muzyczne i medialne.
Najważniejsza jest konsekwencja – wywiad z Krzyśkiem Zalewskim
Artystyczne poczynania Krzyśka śledzę od czasów „Idola”, czyli już ponad dziesięć lat. Po zakończeniu show cały czas szukał dla siebie muzycznej drogi – grał m.in. z Brodką, Muchami i Hey. Gdy przyszedł odpowiedni czas, wydał świetny album „Zelig”. Niedawno miał premierę jego nowy krążek „Złoto”, który także został bardzo dobrze przyjęty przez recenzentów i słuchaczy. O tym, jak wygląda jego artystyczna droga, o dzieciństwie w Lublinie i muzycznych inspiracjach opowiedział w wywiadzie dla Example.
Hołd dla piękna – wywiad z Alexim Lubomirskim
Alexi Lubomirski to jeden z najbardziej znanych i cenionych na świecie fotografów mody. Pochodzi ze słynnej rodziny Lubomirskich i jest dowodem na to, że książęta naprawdę istnieją. Niedawno wydał swój autorski album „Diverse beauty”. I właśnie o pięknie oraz jego różnych odsłonach rozmawiała z fotografem dziennikarka „Harper’s Bazaar”.
Petr Zelenka: Fajnie, że u nas nie jest za dobrze
„Zagubieni” to najnowsza produkcja Zelenki, na którą trzeba było czekać aż osiem lat. Okazuje się, że było warto, bo zaserwował kolejny zabawny, choć niewesoły tematycznie czeski film. Wspomina historyczne wydarzenia, ale ucieka od patosu. Woli zahaczać o surrealizm niż bawić się w mentora. W wywiadzie dla Lounge Magazyn tłumaczy, że z czeskim poczuciem humoru bywa różnie, jeśli chodzi o drażliwe historycznie kwestie. Za to Polakom ewidentnie znów spojrzenie Zelenki się spodobało.
Wojciech Malajkat: Fundamentem jest nauka warsztatu
Na koniec rzecz także o aktorstwie, ale tym razem teatralnym i takim „w przygotowaniu”. Bardzo ciekawy wywiad z Wojciechem Malajkatem, który w tym roku został rektorem Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W rozmowie z miesięcznikiem „Teatr” opowiada o swojej wizji kształcenia aktorów, wyzwaniach pracy pedagoga oraz o rzeczywistości, z którą muszą zmierzyć się młodzi adepci sztuki teatralnej. Wojciech Malajkat od dawna jest jednym z moich ulubionych aktorów, a ostatnio podziwiam także jego podejście do młodych ludzi, którzy widzą swoją przyszłość w tym zawodzie. Jeśli o kształceniu w Akademii Teatralnej, nauce w łódzkiej Filmówce i pracy nad rolami chcecie dowiedzieć się więcej – polecam nie tylko ten wywiad, ale także wydaną dwa lata temu książkę „Wojciech Malajkat. Rozmowy o życiu i teatrze. O gust walczę”.