Kiedy 3 stycznia wybrałam się do pobliskiego kiosku i poprosiłam panią o „Gazetę Pismo”, przez ułamek sekundy wywołałam u niej konsternację. Zaraz potem przypomniała sobie, że „a tak, jest coś takiego!”, zniknęła za szybą, pojawiła się obok mnie, otworzyła szklaną gablotkę, wskoczyła na jej metalowy fragment i z najwyższej półki zgarnęła dla mnie rzeczone „Pismo”. Pomyślałam, że ta półka to może być jakaś prognoza. Podziękowałam i zrobiłam dokładnie to, co […]