Przyznaję, że nadejście lata trochę mnie rozleniwiło. Ale czas przyzwyczaić się do długich dni, wrócić do pisania i podzielić się Zachwytami po miesięcznej przerwie. A jest czym! Zapraszam na wycieczkę do świata literatury, pięknych zdjęć, skrzących się kolorami neonów i niesamowitych melodii. Będą też instagramowe profile, które warto obserwować. Chodźcie!
Tym razem zachwyty połączone są ze smutnym westchnieniem. Jednym z moich największych muzycznych i kulturalnych Zachwytów był (i ciągle jest) Jan Ptaszyn Wróblewski, którego wielbię od pierwszych wysłuchanych “Trzech kwadransów jazzu”. W poniższym zestawieniu znajduje się kwietniowy koncert Ptaszyna w Białołęckim Ośrodku Kultury. Gdy zasiadałam na widowni, przez myśl mi nawet nie przeszło, że będzie to jego ostatni występ. Zatem przy dźwiękach ptaszynowego saksofonu zapraszam na kulturalne zachwyty kwietnia.
Jan Ptaszyn Wróblewski jest bezapelacyjnie moim ulubionym polskim muzykiem. A właściwie moim ulubionym człowiekiem-orkiestrą. Udowadnia, że można być znakomitym instrumentalistą (a konkretnie w tym przypadku saksofonistą), liderem zespołów jazzowych, dziennikarzem muzycznym, kompozytorem, a przy tym niesamowitym gawędziarzem z ogromną wiedzą i umiejętnością opowiadania o muzyce.
Jesienią kultura budzi się do życia – tak od dawna wygląda ten nasz cykl życia i korzystania z wszelkich atrakcji dla ducha. Pojawiają się premiery płyt, książek, filmów i spektakli, kolejne sezony seriali, gale nagród i wystawy. Ogarnąć to nie jest łatwo, ale podejmę chociaż drobną próbę w dziewiątej już odsłonie Fi(t)szki kulturalnej. Zapraszam po garść aktualności ze świata muzyki, seriali i sztuki.